Παθήσεις
Ίλιγγος
Παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έντονο αίσθημα ζάλης περιστροφικού τύπου, αστάθεια στη στάση και στη βάδιση, με συνοδό τάση προς εμετό, ωχρότητα και εφίδρωση.
Ζάλη- Ίλιγγος
Ο ίλιγγος εμπεριέχει πάντα ζάλη, αλλά κάθε ζάλη δεν είναι ίλιγγος. Πρόκειται για μία κατάσταση ιδιαίτερα ενοχλητική η οποία βασανίζει την καθημερινότητα του πάσχοντος και ακυρώνει την δραστηριότητά του. Πολλές φορές εμφανίζεται με αιφνίδιο τρόπο και καθηλώνει τον πάσχοντα στο κρεββάτι για πολλές ημέρες. Μπορεί να αποτελεί ένα λειτουργικό πρόβλημα, χωρίς οργανικό υπόβαθρο όπως ο καλοήθης ίλιγγος θέσης, μπορεί όμως και να σχετίζεται με σοβαρές καταστάσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Περιφερικός ή κεντρικός ίλιγγος;
Ο ίλιγγος διακρίνεται σε κεντρικού τύπου και σε περιφερικού τύπο, ανάλογα με την αιτιολογία του. Ο κεντρικού τύπου σχετίζεται με παθήσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος και αντιμετωπίζεται από τον Νευρολόγο. Ο ίλιγγος περιφερικού τύπου σχετίζεται με παθήσεις του περιφερικού αιθουσαίου συστήματος (λαβύρινθος) το οποίο αποτελεί μέρος του έσω αυτιού και ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του ΩΡΛ.
Το αυτί ως όργανο της ακοής και της ισορροπίας, εμπεριέχει στο εσωτερικό του το κατ΄ εξοχήν υπεύθυνο για την ισορροπία μας όργανο, τον λαβύρινθο. Οποιαδήποτε δυσλειτουργία αυτού του οργάνου προκαλεί διαταραχή στην ισορροπία μας που εκδηλώνεται είτε ως απλή ζάλη, καριβαρία, αστάθεια είτε ως ένα βίαιο επεισόδιο ιλίγγου περιστροφικού τύπου.
Ο ίλιγγος περιφερικής αιτιολογίας είναι πολύ πιο συχνός από τον κεντρικής αιτιολογίας, με μακράν συχνότερο όλων τον καλοήθη παροξυσμικό ίλιγγο θέσης.
Πώς διαγιγνώσκεται ο ίλιγγος;
Η διάγνωση και η αντιμετώπιση απαιτούν βαθιά γνώση και ενασχόληση με το αντικείμενο της Νευρωτολογίας. Δυστυχώς υπάρχει πολύ μεγάλη κατάχρηση εξετάσεων αλλά και φαρμάκων για την διάγνωση και αντιμετώπιση του ιλίγγου από διάφορες ειδικότητες. Πριν από οποιαδήποτε εξέταση (αξονική, μαγνητική, κλπ) απαιτείται η πλήρης κλινική εξέταση από τον ειδικό, η οποία σε συνδυασμό με τη λήψη καλού ιστορικού, συνήθως θέτει τη διάγνωση και αποφεύγονται έτσι πολλές περιττές και άχρηστες εξετάσεις. Πέρα όμως από την κλινική εξέταση σήμερα υπάρχουν και άλλες εργαστηριακές δοκιμασίες που συμβάλλουν στην ορθή διάγνωση όπως η νυσταγμογραφία και η ισορροπομετρία.
Αντιμετώπιση
Δυστυχώς γίνεται πολύ μεγάλη κατάχρηση φαρμάκων, κυρίως κατασταλτικών του λαβυρίνθου, τα οποία φάρμακα πολύ συχνά οδηγούν σε αντίθετα αποτελέσματα. Π.χ. στον καλοήθη ίλιγγο θέσης, που είναι ένα λειτουργικό πρόβλημα του λαβυρίνθου, η θεραπεία δεν μπορεί να είναι φαρμακευτική, αλλά οι κατάλληλοι χειρισμοί απελευθέρωσης και οι ασκήσεις. Άρα η ορθή διάγνωση και η βαθιά γνώση του αντικειμένου θα καθορίσουν και την κατάλληλη αντιμετώπιση, που στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν απαιτεί φάρμακα.