Αναδημοσίευση από την Ευρωπαϊκή εταιρεία κεφαλής και τραχήλου(ΕΗΝS)
Σχετικά με τον καρκίνο του φάρυγγα
Ο καρκίνος του λαιμού δεν αποτελεί μία συγκεκριμένη ιατρική νόσο, αλλά έναν όρο που χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει οποιονδήποτε τύπο καρκίνου που εμφανίζεται στο πίσω μέρος του στόματος, στον φάρυγγα και στις φωνητικές χορδές (λάρυγγα). Υπάρχουν διάφοροι τύποι καρκίνου του λαιμού και κάθε ασθενής είναι διαφορετικός, αλλά οι δύο πιο συχνές μορφές καρκίνων του λαιμού είναι:
- Καρκίνος του λάρυγγα
- Καρκίνος του φάρυγγα
Ο καρκίνος του λάρυγγα αναφέρεται στον καρκίνο που σχηματίζεται στους ιστούς του λάρυγγα. Ο λάρυγγας αποτελεί μέρος του λαιμού, μεταξύ της βάσης της γλώσσας και της τραχείας και αποτελείται από τρία κύρια μέρη:
- Υπεργλωττιδικός χώρος: Το άνω μέρος του λάρυγγα πάνω από τις φωνητικές χορδές, συμπεριλαμβανομένης της επιγλωττίδας
- Γλωττίδα: Το μεσαίο τμήμα του λάρυγγα όπου βρίσκονται οι φωνητικές χορδές
- Υπογλωττιδικός χώρος: Το κάτω μέρος του λάρυγγα μεταξύ των φωνητικών χορδών και της τραχείας
Ο καρκίνος του φάρυγγα σχηματίζεται στον φάρυγγα, τον μυϊκό σωλήνα ο οποίος ξεκινάει πίσω από την μύτη και το στόμα έως την κοινή αρχή του αναπνευστικού και του πεπτικού συστήματος, και κατηγοριοποιείται σε τρεις τύπους:
- Ρινοφαρυγγικός καρκίνος: Αρχίζει στον ρινοφάρυγγα, δηλαδή στο άνω μέρος του λαιμού, ακριβώς πίσω από τη μύτη.
- Στοματοφαρυγγικός καρκίνος: Αρχίζει στον στοματοφάρυγγα, δηλαδή στο μεσαίο μέρος του λαιμού, ακριβώς πίσω από το στόμα σας.
- Καρκίνος τους υποφάρυγγα (ή και λαρυγγοφαρυγγικός): Αρχίζει στον υποφάρυγγα (ή λαρυγγοφάρυγγα), δηλαδή στο κάτω μέρος του λαιμού, ακριβώς πάνω από τον οισοφάγο και την τραχεία.
Παράγοντες κινδύνου
Εκτός από τους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με όλους τους Καρκίνους Κεφαλής και Τραχήλου, γενετικές ανωμαλίες και κακή διατροφή μπορούν επίσης να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο στην αύξηση της πιθανότητας εμφάνισης καρκίνου.
Επιπολασμός
Ο καρκίνος του λάρυγγα και του φάρυγγα είναι ο 13ος συνηθέστερος τύπος καρκίνου στους άνδρες, με περίπου 300.000 νέα κρούσματα παγκοσμίως το 2012. Το πλήθος των περιπτώσεων καρκίνου του λαιμού ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των διαφόρων χωρών. Ωστόσο, είναι σχεδόν καθολικά πιο συνηθισμένος στους άντρες παρά στις γυναίκες. Αυτό αντικατοπτρίζει τις διαφορές στην έκθεση στους παράγοντες κινδύνου που είναι γνωστό ότι προκαλούν καρκίνο του λαιμού. Ο καρκίνος του λαιμού είναι πιο συχνός σε άτομα ηλικίας άνω των 55 ετών, αν και νεότεροι ασθενείς μπορούν επίσης να αναπτύξουν όγκους σε αυτές τις περιοχές.
Συμπτώματα
Επειδή ο λάρυγγας και το άνω τμήμα του οισοφάγου βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο, τα συμπτώματα που εμφανίζουν οι ασθενείς από τον καρκίνο που προέρχεται από οποιοδήποτε από τα δύο αυτά σημεία είναι παρόμοια. Τα συχνότερα συμπτώματα είναι η επίμονη αλλαγή της φωνής (που γίνεται τραχιά ή βραχνή για περισσότερο από 3 εβδομάδες) ή η δυσκολία στην κατάποση τροφής (συχνά η κατάποση στερεάς τροφής πριν τη λήψη υγρών είναι προβληματική). Στα άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνονται:
- Πονόλαιμος
- Επίμονη ωταλγία (ιδιαίτερα εάν προσβάλλει μόνο το ένα αυτί)
- Θορυβώδης ή δύσκολη αναπνοή
- Ακούσια απώλεια σωματικού βάρους
- Αιματηρή απόχρεμψη
- Εξόγκωμα στον τράχηλο
Διάγνωση
Πολλά από τα συμπτώματα που περιγράφονται παραπάνω μπορεί να εμφανιστούν ως αποτέλεσμα άλλων παθήσεων, εκτός του καρκίνου. Ωστόσο, κάθε άτομο που εμφανίζει επίμονα συμπτώματα είναι σημαντικό να αξιολογείται από έναν ειδικό στον καρκίνο της κεφαλής και του τραχήλου. Αυτό συνήθως περιλαμβάνει τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού και την πραγματοποίηση εξέτασης του στόματος, του φάρυγγα και του τραχήλου από έναν κλινικό ιατρό στο ιατρείο.
Η πρόσβαση στους καρκίνους του λάρυγγα και του άνω τμήματος του οισοφάγου είναι δύσκολη και έτσι μπορεί να είναι επίσης απαραίτητο να υποβληθεί ο ασθενής σε πιο λεπτομερή εξέταση με ενδοσκόπηση υπό γενική αναισθησία. Κατά την ενδοσκόπηση, μπορούν να ληφθούν βιοψίες από κάθε ύποπτη περιοχή που θα συμβάλλουν στην επιβεβαίωση της διάγνωσης. Μπορεί να πραγματοποιηθεί ακτινολογική απεικόνιση του τραχήλου και του φάρυγγα με υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία (CT) και μαγνητική τομογραφία (MRI) που βοηθούν στον προσδιορισμό του μεγέθους και της έκτασης οποιουδήποτε όγκου, καθώς και της πιθανής λεμφαδενικής συμμετοχής στον τράχηλο. Δεν υπάρχουν εξετάσεις αίματος που να μπορούν να διαγνώσουν τον καρκίνο του λάρυγγα ή του υποφάρυγγα, αλλά μπορεί να πραγματοποιούνται στα πλαίσια μίας γενικότερης αξιολόγησης πριν τη γενική αναισθησία.
Θεραπεία
Οι θεραπευτικές επιλογές για κάθε όγκο εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες όπως το μέγεθος, η εντόπιση και ο τύπος του όγκου, καθώς η συμμετοχή άλλων γειτονικών δομών. Οι καρκίνοι του λάρυγγα και του φάρυγγα δεν διαφέρουν ως προς αυτό και, ως εκ τούτου, κάθε θεραπεία προσαρμόζεται στον εκάστοτε ασθενή.
Γενικά, οι πρώιμοι όγκοι του λάρυγγα μπορούν να αντιμετωπιστούν είτε με χειρουργική επέμβαση είτε με ακτινοθεραπεία. Ένας συνδυασμός χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας χρησιμοποιείται συχνά για ελαφρώς μεγαλύτερους λαρυγγικούς και υποφαρυγγικούς όγκους, ενώ η πολύ προχωρημένη νόσος αντιμετωπίζεται κυρίως με χειρουργική εξαίρεση.
Ο όγκος κάθε ατόμου έχει συγκεκριμένα βιολογικά χαρακτηριστικά που μπορεί να επηρεάσουν τον τρόπο που μπορεί να αναπτυχθεί ο καρκίνος. Οι βιολογικές θεραπείες είναι θεραπείες που μπορούν να στοχεύσουν σε αυτά τα χαρακτηριστικά, διακόπτοντας την ανάπτυξη και διαίρεση των καρκινικών κυττάρων.
Οι νεότερες θεραπείες όπως η φωτοδυναμική θεραπεία, η θεραπεία πρωτονίων και τα φάρμακα που επηρεάζουν τον όγκο σε μοριακό επίπεδο, χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά, αλλά διερευνώνται όλο και περισσότερο στα πλαίσια των κλινικών μελετών για τον καρκίνο της κεφαλής και του τραχήλου.
